Dit krijg je vaak als eerste naar je hoofd geslingerd, want je omgeving merkt dat er iets is en heeft daar last van. Jij bent het probleem, ligt dwars of loopt de kantjes er vanaf, maar is het wel zo?
Ze zien je niet meer als persoon, maar als probleem en maak je daar maar eens van los. De probleem-eigenaar in jou is geboren, want je wil niets liever dan erbij horen, dus neemt de schuld op je.
Het knaagt, want ergens weet je weet dat je niet lekker in je vel zit, maar loopt door. Je blijft je aanpassen en over grenzen gaan. Het is eigenlijk niet te doen en put je uit.
Denken, onrust, twijfel, slaapt slecht en wordt steeds snibbiger. Raakt oververmoeid, hebt onverklaarbare klachten en een weekendje weg helpt hier niet meer 😉
Je moet kiezen, maar durft niet goed, want kiezen is verliezen. Maar als jij niet kiest, doet het een ander dit wel voor je en dat is vaak veel ingrijpender.
